Denizaltı Havalandırma Sistemi, içinde en az 50 (elli) personeli ile birlikte kazaya uğramış, 600 (altıyüz) m'ye kadar olan derinliklerde (600 (altıyüz) m dahil) bulunan, iç basıncı 5 (beş) atm basınca kadar olan ve kişibaşı 1 (bir) atm basınçta en az 1,19 (birvirgülondokuz) feet3/dk'lık hava ihtiyacı olacağı öngörülen denizaltının en az 14 (ondört) gün süreyle hava ihtiyacını karşılayacak harici havalandırma sistemidir. Denizaltı Havalandırma Sistemi, NATO STANAG 1450 standardında bağlantı elemanlarına sahip denizaltı adaptör ünitelerine bağlanmaya uygundur. Denizaltıdan egzost yapan hortumlar 900 (dokuzyüz) metre uzunlukta oldukları için hava çıkışında basınç kayıpları yaşanır ve bu kayıplar dolayısı ile imla edilen hava denizaltının iç atmosferindeki basıncı yükseltir. NATO nun yayınladığı ATP-57(B) The Submarine Search and Rescue Manual'e göre, denizaltının iç basıncının 1.7 bar(a) üzerine çıkması halinde, kazazedeler dekompresyon hastalığına yakalanma riski altına girerler. ATP-57(B) de belirtildiği üzere denizaltının iç basıncını 1.7 bar(a) değerinin altında tutmak amacı ile SEVDS sistemi içerisinde, hava tahliyesini yapmaya yardımcı olan, vakum pompaları ve vakum yapmaya uygun (dış basınca dayanıklı) hortumlar kullanılmaktadır. Denizaltı Havalandırma Sisteminin imla ve egzost hortum uzantıları, Dz.K.K. envanterinde bulunan ve NATO STANAG 1450?ye uyumlu bağlantı elemanına sahip Denizaltı Adaptör Ünitesi (SAU), ile sonlandırılmaktadır. İmla ve Egzost hortumu uzantıları uçlarındaki bu adaptörler ile denizaltının bulunduğu
derinliğe göre Dalgıç, ADS veya ROV operasyonu yapılarak taşınıp, bağlanabilmektedir.
